Οπως αναφέρουν οι ερευνητές, ο απολιθωμένος εγκέφαλος βρέθηκε καμένος και κυριολεκτικά βρασμένος στους χυμούς του, ωστόσο διατηρημένος σε πολύ καλή κατάσταση.
Η ανακάλυψή αυτή, σύμφωνα με το iefimerida.gr, αποκαλύπτει πολλά στοιχεία για τη ζωή των κατοίκων της περιοχής, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει μία μοναδική ευκαιρία στους ερευνητές να μελετήσουν την υγεία του εγκεφάλου κατά τους προϊστορικούς χρόνους .
Ο εγκεφαλικός ιστός είναι πλούσιος σε ένζυμα που προκαλούν τα κύτταρα να καταρρεύσουν αμέσως μετά το θάνατο , αλλά η διαδικασία αυτή μπορεί να σταματήσει υπό ορισμένες συνθήκες. Για παράδειγμα, ένας εγκέφαλος ενός παιδιού των Ινκας που θυσιάστηκε πριν 500 χρόνια είχε βρεθεί στις Ανδεις και λόγω του παγετού είχε διατηρηθεί σε σχεδόν τέλεια κατάσταση.
Ωστόσο ο Σεγιτόμερ Χογιούκ, ο οικισμός της Εποχής του Χαλκού στη δυτική Τουρκία , όπου βρέθηκε ο καινούργιος εγκέφαλος δεν είναι ορεινός. Είναι άξιο απορίας λοιπόν, το πώς κατάφερε ο εγκεφαλικός ιστός να επιβιώσει τόσα χρόνια
Ο Μερίκ Αλτινοζ από το Πανεπιστήμιο Χαλίκ στην Κωνσταντινούπολη της Τουρκίας, μελέτησε τον εγκέφαλο και αναφέρει ότι η απάντηση βρίσκεται στο έδαφος . Οι σκελετοί καίγονταν σε ένα στρώμα του ιζήματος που περιείχε επίσης απανθρακωμένα ξύλινα αντικείμενα . Δεδομένου ότι η περιοχή είναι τεκτονικά ενεργή, ο Αλτινόζ εικάζει ότι ένας σεισμός ισοπέδωσε τον οικισμό και «έθαψε» τους κατοίκους, πριν εξαπλωθεί η φωτιά μέσα από τα χαλάσματα .
Οι φλόγες εξανέμισαν το οξυγόνο κάτω από τα συντρίμμια και τα μυαλά κυριολεκτικά έβρασαν στα υγρά τους. Η έλλειψη υγρασίας και οξυγόνου στο περιβάλλον βοήθησε στην πρόληψη της καταστροφής του ιστού και τη διατήρηση του εγκεφάλου.
Ωστόσο ο βασικός παράγοντας στην διατήρηση εγκεφάλους ήταν η χημεία του εδάφους , το οποίο είναι πλούσιο σε κάλιο , μαγνήσιο και αργίλιο . Τα στοιχεία αυτά αντιδρούν με τα λιπαρά οξέα από τον ανθρώπινο ιστό για να σχηματίσουν μια κηρώδη ουσία που ονομάζεται αδιπόκηρος. Επίσης γνωστή ως κερί πτωμάτων, η ουσία αυτή διατηρείται ουσιαστικά το σχήμα του μαλακού ιστού του εγκεφάλου.
«Το επίπεδο της διατήρησης , σε συνδυασμό με την ηλικία είναι αξιοσημείωτο», αναφέρει ο Φρανκ Ρούλι από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης , στην Ελβετία, ο οποίος εξέτασε τον ιστό του εγκεφάλου. Οπως αναφέρει, οι περισσότεροι αρχαιολόγοι δεν ψάχνουν για υπολείμματα εγκεφαλικού ιστού επειδή υποθέτουν ότι είναι σπάνιο να διατηρηθούν.
Σε περιπτώσεις όπου ο εγκέφαλος είναι τόσο καλά διατηρημένος, ο Ρούλι αναφέρει ότι είναι δυνατόν να ψάξουν οι ερευνητές για παθολογικές καταστάσεις όπως όγκους και αιμορραγία , και ίσως ακόμη και συμπτώματα της εκφυλιστικής νόσου στα αρχαία χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου